مبنای حقوقی انفساخ عقد جایز در اثر مرگ و حجر یکی از دو طرف
می دانیم که زنده بودن و اهلیت داشتن از شرایط اساسی انعقاد یا نفوذ هر قرارداد است. زیرا, مردگان نه شخصیت حقوقی دارند نه توان اراده کردنو محجوران نیز یا صلاحیت تصمیم گرفتن را به دلیل سلب قوه ادراک از دست داده اند, یا حمایت از آنان ایجاب می کند که تصمیماتشان نفوذ حقوقی نیابد. ولی, همین که عقد واقع می شود, آثار آن به گذشته میپیوندد و از گزند انقلاب وضع روانی و جسمی عاقدان مصون می ماند. آنچه هست به دارایی آنان مربوط می شود و از همان محل به اجراء در می آید. به همین جهت فوت و جنون وسفه یکی از دو طرف عقد در پیمان های گذشته او موثر نیست, مگر اینکه مفاد تراضی چنین اقتضا کند و اجرای عقد را مقید به مباشرت متعهد سازد.
تاریخ: 12 آذر 1393 ساعت 23:21:46
کد خبر:
2721
