.jpg)
به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجویان ایران( ایسنا)، مجلس شورای اسلامی ماده یک لایحه امور گمرکی را که مربوط به تعاریف، سازمان و کلیات این لایحه است را پس از بحث و بررسی به تصویب رساند.
براساس این ماده مفاهیم و اصطلاحات گمرکی به کار برده شده در این قانون طبق تعریفی است که از طرف شورای همکاری گمرکی به صورت مجموعه برای کشورهای عضو منتشر شده و یا می‌شود مگر این‌که در بندهای ذیل یا در سایر مواد این قانون از آن تعریف دیگری به عمل آمده باشد.
متن این تعاریف به شرح زیر است:
اظهار کالا: بیانیه کتبی یا شفاهی که براساس مقررات این قانون اظهار کننده، رویه گمرکی مورد نظر خود درباره کالا را مشخص می‌کند و اطلاعات مورد نیاز برای مقررات گمرکی را ارائه می دهد.
اظهار کننده: صاحب کالا یا نماینده قانونی او که کالا را برابر مقررات این قانون به گمرک اظهار می‌کند در اظهار الکترونیکی صاحب کالا یا نماینده قانونی وی به استناد گواهی رقومی (دیجتیالی) تاکید شده از مراکز مجاز صدور گواهی مذکور به عنوان صاحب کالا یا نماینده قانونی اظهارکننده شناخته می‌شود.
اظهارنامه اجمالی: سندی که به موجب آن شرکت حمل و نقل، فهرست کلیه محصولاتی که باید تخلیه یا بارگیری شود را هنگام ورود یا خروج وسیله نقلیه از کشور اعلام می‌کند.
اماکن گمرکی: انبارها، باراندازها، اسلکه‌ها، فرودگاه‌ها، ایستگاه‌های راه‌آهن، محوطه‌ها و هر محل یا مکانی که تحت نظارت گمرک است و برای انباشتن و نگهداری کالاها به منظور انجام تشریفات گمرکی استفاده می‌شود. این اماکن می‌تواند انبارهای گمرکی، انبارهای اختصاصی و سردخانه‌های عمومی باشد.
ترخیص: خروج کالا از اماکن گمرکی پس از انجام تشریفاتی گمرکی مرتبط است.
ترخیصیه: سندی که به موجب آن شرکت حمل و نقل (کریر و فورواردر) پس از احراز هویت، بلامانع بودن انجام تشریفات گمرکی از سوی گیرنده کالا را به گمرک اعلام می‌کند.
تشریفات گمرکی: کلیه عملیاتی که در اجرای مقررات گمرکی انجام می‌شود.
تضمین: وجه نقد، ضمانت‌نامه بانکی و بیمه‌نامه معتبری که برای اجرای الزامات مندرج در مقررات گمرکی نزد گمرک سپرده می‌شود.
تعهد: قبول الزام کتبی یا الکترونیکی که شخص را در برابر گمرک برای انجام یا عدم انجام عملی ملزم می‌کند.
حقوق ورودی: حقوق گمرکی معادل ۴ درصد ارزش گمرکی کالا به اضافه سود بازرگانی که از سوی هیات وزیران تعیین می‌شود به علاوه وجوهی که به موجب قانون، گمرک مسوول وصول آن است و به واردات قطعی کالا تعلق می‌گیرد ولی شامل هزینه‌های انجام خدمات نمی‌شود.
حمل یکسره: ورود کالا به اماکن گمرکی و خروج کالا از اماکن مذکور بدون تخلیه و تحویل در این اماکن با رعایت مقررات این قانون است.
روز اظهار: زمانی که اظهارنامه امضا شده به ضمیمه اسناد مربوطه از سوی اظهارکننده به صورت دستی یا یارانه‌ای به گمرک ارائه می‌شود و شماره دفتر ثبت اظهارنامه به آن اختصاص می‌یابد.
سازمان جهانی گمرک( شورای همکاری گمرکی): سازمان بین‌المللی بین الدولی که براساس کنوانسیون مورخ ۲۴ آذرماه سال ۱۳۲۹ هجری شمسی ایجاد گردید و کشور ایران در اسفندماه سال ۱۳۳۷ هجری و شمسی به آن پیوسته است.
سامانه (سیستم) هماهنگ شده: توصیف و کدگذاری کالا براساس کنوانسیون بین المللی سامانه هماهنگ شده توصیف و نشانه‌گذاری(کدگذاری) کالا مورخ ۱۴ ژوئن ۱۹۸۳ میلادی که به تصویب شورای همکاری گمرکی رسیده و جمهوری اسلامی ایران براساس ماده واحده قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون یاد شده مصوب ۱۳۳۷ هجری شمسی به آن پیوسته است.
شرکت حمل و نقل بین‌المللی: شخص حقوقی که به موجب مقررات قانونی مجاز به انجام عملیات حمل و نقل بین‌المللی است.
صاحب کالای تجاری: شخصی است که نسخ اصلی اسناد خرید و حمل به نام او صادر(و در مورد کالای خریداری شده با تعهد سامانه بانکی، آن اسناد از طرف بانک مهر شده) که ترخیصیه نیز به نام او باشد یا اسناد مزبور به نام وی ظهرنویسی و صحت امضای واگذارنده از سوی مقام صلاحیت گواهی شده باشد.
قلمروی گمرکی: آن قسمت از قلمروی کشور است که در آن قانون امور گمرکی اعمال می‌شود.
کالای تجاری: کالایی که به تشخیص گمرک ایران برای فروش صادر یا وارد می‌گردد، اعم از این‌که به همان شکل یا پس از انجام عملیاتی اعم از تولیدی، تفکیک و بسته‌بندی به فروش برسد.
کالای داخلی: کالایی که در قلمروی گمرکی کشور تولید یا ساخته شده یا کالای خارجی است که ورود قطعی شده است.
کالای گمرک نشده: کالایی که تحت نظارت و کنترل گمرک بوده و تشریفات گمرکی آن به طور کامل انجام نشده است.
کالای مجاز: کالایی که صدور یا ورود آن با رعایت ضوابط نیاز به کسب مجوز ندارد.
کالای مجاز مشروط: کالایی که ورود یا صدور آن نیاز به کسب موافقت قبلی یک یا چند سازمان دولتی دارد.
کالای ممنوع: کالایی که صدور یا ورود آن بنا به مصالح ملی یا شرع مقدس اسلام به موجب قانون ممنوع است.
کنترل‌های گمرکی: اقداماتی که از سوی گمرک به منظور حصول اطمینان از رعایت مقررات گمرکی انجام می‌شود.
مرجع تحویل‌گیرنده: شخص حقوقی که به موجب قانون یا قراردادهای متکی به قانون مسوولیت تحویل و نگهداری کالاهای مربوط به عموم اشخاص را که تشریفات گمرکی آن انجام نشده در اماکن گمرکی به عهده دارد، این اصطلاح شامل سازمان جمع‌آوری و فروش املاک تملیکی نیست.
مقررات گمرکی: قوانین و مقررات اعم از آیین‌نامه اجرایی، دستورالعمل‌ها و بخش‌نامه‌هایی که نظارت یا اجرای آن به گمرک واگذار شده است.
هزینه‌های انجام خدمات: وجوهی که در قبال انجام خدماتی از قبیل هزینه اشعه ایکس (ایکس ری)، مهر و موم، پلمپ، باربری، انبارداری در اماکن گمرکی، آزمایش و تعرفه‌بندی، مراقبت، بدرقه، توزین کالا و خدمات فوق‌العاده دریافت می‌شود و شرایط و ضوابط و مصادیق آن متناسب با خدمات انجام شده تعیین می‌شود.
