متن پرسش :

من قصد ازواج با خانمی دارم که ایشان و خانواده محترمشان تاکید به این دارند که ما حق طلاق را برای دخترمان می خواهیم و در قبال آن از شما مهریه و هیچ شرطی از قبیل دریافت اموال و موارد مرسوم که از داماد معمولا تعهد تامین آن را می گیرند نمی خواهیم. آیا انجام این کار و دادن این حق از طرف بنده با این شرط کار معقولی است؟ و به نظر سوء استفاده ای از این ماجرا به نظر نمی رسد؟؟؟ مثلا اینکه پدر ایشان چند سال بعد تصمیم بگیرد با خانواده خود به خارج از کشور بروند و بنده هم نتوانم ممانعت کنم؟اگر اینگونه است چه راهنمایی پیشنهاد می کنید. در ضمن ایشان تاکید خیلی زیادی به این امر دارند و هرگز از آن کوتاه نمی آیند. حتی با پیشنهاد مهریه بالا!

متن پاسخ :

با سلام . حق طلاق در ایران بدست مرد است و مرد هر وقت بخواهد به صرف کراهت قلبی و با دادن حقوق مالی زوجه می تواند با اخذ گواهی عدم امکان سازش وی را مطلقه کند. اما در مقابل اگر زوجه بخواهد طلاق بگیرد می بایست تحقق یکی از شروط ضمن عقد یا موارد عسر و حرج خود را در دادگاه اثبات کند که معمولاً اثبات این امور دشوار بوده و در هر شرائطی امکان پذیر نمی باشد. اینکه خانواده ای خواستار آنند که مرد به دخترشان وکالت در طلاق ( نه حق طلاق ) بدهد بدلیل آنست که از زحمت اثبات این امر در دادگاهها رها شوند.

اما قضیه در صورت توافق به این صورت است که زوج به زوجه وکالت در طلاق می دهد( چون حق طلاق قابل تفویض نیست) این وکالت دو نوع است یا بطور مطلق وکالت در طلاق می دهد که زن هر وقت خواست بتواند خود را به وکالت از مرد مطلقه کند( وکالت مطلق ) و یا به طور مشروط که در صورت تحقق شرائط خاص ( هر شرط معقول) زن بتواند با اثبات آن شرط خود را از جانب مرد مطلقه کند. ( وکالت مشروط و مقید) شما می توانید هر یک از دو نوع وکالت را که خواستید به زوجه بدهید ولی به هر حال بخصوص وکالت مطلق خطرات و محدودیتهائی دارد که احتیاط بیشتر را می طلبد .