آشنایی با سیستم عامل مکینتاش - Mac

تاریخچه اپل به دهه 70 میلادی برمی‌گردد، زمانی که کار خود را به عنوان یکی از پیشگامان ساخت کامپیوترهای شخصی آغاز کرد و سپس توانست با نوآوری‌های خود در زمینه آسان‌تر کردن کار با کامپیوتر، بخش عمده بازار کامپیوترهای شخصی را تصاحب کند.

برخلاف باور عمومی که اولین سیستم عامل (محیط کار کامپیوتر) دارای محیط کار گرافیکی را مایکروسافت ویندوز می‌دانند، این شرکت اپل بود که با ارائه اولین سیستم عامل گرافیکی مکینتاش در سال 1984 راه استفاده از ماوس را در کامپیوترهای شخصی باز کرد زیرا در آن زمان، سیستم عامل های موجود به صورت خط فرمان(command line شبیه محیطی که در سیستم عامل های DOS دیده‌اید) ارائه می شد، در نتیجه دیگر چیزی به نام ماوس استفاده ای نداشت.

به غیر از ارائه یک محیط گرافیکی جذاب و پویا، می توان راز موفقیت اپل را در ارائه سیستم عامل و سخت افزار به همراه یکدیگر دانست.

برای مثال شرکت مایکروسافت فقط تولید کننده سیستم عامل ویندوز است، در حالی‌که سخت افزار کامپیوتر توسط شرکت‌های کاملا مجزا و مستقل تهیه و عرضه می‌شود. ولی در مورد اپل سخت افزار و سیستم عامل هر دو توسط شرکت اپل طراحی می‌شود. این هماهنگی و یکپارچگی در توسعه و عرضه سخت افزار و سیستم عامل باعث می‌شود که کاربران اپل بسیار کمتر از کاربران ویندوز با مشکلات دست به گریبان شوند.

در سالهای گذشته شرکت اپل با استفاده از طراحی مدرن ظاهر محصولات خود را به گونه ای تزئین کرده که جوان پسند و مد روز جلوه کند. از جمله استفاده از رنگ سفید و شفاف در محصولات و استفاده از نامهای معروف دنیای الکترونیک در ساختن بلندگو و وسایل جانبی.

کامپیوترهای iMac به گونه‌ای طراحی شده که تمامی اجزای کامپیوتر داخل مانیتور آن جا گرفته است در این محصول که یکی از زیباترین کامپیوترهای امروزی است، مادربرد، هارد دیسک و دیگر اجزای سخت افزاری که معمولا در بدنه(case) جداگانه کامپیوتر قرار می‌گیرند، با‌مهارت و ظرافت در کنار هم پشت مانیتور قرار گرفته‌اند در این طراحی جدید دیگر بدنه‌ای وجود ندارد و همه چیز در یک مانیتور و کیبورد و ماوس که آنها نیز بی سیم هستند خلاصه شده است. تنها کابل موجود، کابل برق است که از پشت کامپیوتر به پریز برق وصل می‌شود . به‌این ترتیب کاربر از شر درگیری با رشته‌های سیم و کابل رها می‌شود. همچنین این کامپیوتر فضای بسیار کوچکی از میز کار را اشغال می‌کند.

ولی با وجود همه این قابلیت‌ها و هدف اولیه شرکت اپل که گسترش عمومی استفاده از کامپیوترهای اپل بوده، این شرکت کمتر از 3 درصد بازار کامپیوترهای شخصی جهان را در اختیار دارد، که این موضوع ریشه در گران بودن، نبود تنوع نرم افزار و انحصار حق تولید سخت افزار توسط این شرکت دارد.

کمبودها و نقایص:

حالت تک پردازشی (البته در نسخه‌های اولیه این سیستم عامل) یا چند پردازشی اشتراکی (در نسخه‌های بعدی)، امکان مدیریت حافظه با مقدار محدود، عدم استفاده از حافظه حفاظت شده، و احتمال تداخل با نسخه‌های جدیدتر سیستم‌های عامل دیگری که قابلیت‌های جدیدی (نظیر استفاده از شبکه) را فراهم می‌کنند، از جمله کاستی‌های این سیستم عامل به حساب می‌آیند. نخستین سیستم فایل استفاده شده در Mac OS سیستم فایل مکینتاش((‌ (Macintosh File System (MFSبود که تنها امکان استفاده از یک سطح فولدر را فراهم می‌کرد. این سیستم فایل در نسخه‌های بعدی، با سیستم فایل (Hierarchical File System (HFS سیستم فایل سلسله مراتبی) که دارای ساختار درختی مدیریت فایل بود، جایگزین شد. در رابطه با سیستم فایل سیستم عامل مکینتاش باید به نکته مهمی اشاره کرد که آن را از سیستم‌های فایل دیگر سیستم عامل‌ها متمایز می‌کند. اکثر سیستم‌های فایل که توسط DOS ، Unix یا دیگر سیستم عامل‌ها استفاده می‌شوند، به سادگی فایل را بصورت یک سری از بایت‌های پیوسته در نظر می‌گیرند به‌طوری‌که هر فایل نیاز به برنامه‌ای دارد که تشخیص دهد آن فایل حاوی چه اطلاعاتی است.
 
برخلاف این قاعده، MFS و HFS فایل را بصورت دو بخش مجزا (بخش داده و بخش منابع) در نظر می‌گیرند. بخش «داده» (Data) حاوی اطلاعات مشابه با سیستم عامل‌های دیگر است (مثلا بخش داده می‌تواند حاوی متن یک سند یا اطلاعات یک فایل تصویری باشد). بخش «منابع»(Resource) شامل دیگر اطلاعات ساختاری مربوط به فایل (مانند تعاریف منوها، گرافیک، صدا، یا کدهای اجرایی) است. یک فایل ممکن است تنها شامل بخش منابع باشد (در حالی که بخش داده آن خالی است)، یا تنها شامل بخش داده باشد (در حالی که بخش منابع آن خالی است) و یا شامل هر دو بخش داده و منابع باشد. یک فایل متنی می‌تواند متن را در بخش داده فایل و اطلاعات مربوط به نوع فرمت و قالب بندی متن را در بخش منابع فایل ذخیره کند. این کار به این منظور انجام می‌شود که مثلا اگر برنامه‌ای با فرمت قالب بندی متن آشنا نبود، حداقل قادر به خواندن خود متن باشد.

از طرف دیگر، این تقسیم بندی باعث ناهماهنگی و عدم سازگاری با دیگر سیستم‌های عامل می‌شود؛ با کپی کردن یک فایل از سیستم فایل Mac به سیستم فایلی غیر از Mac بخش منابع فایل از دست می‌رود. در Mac OS X از ساختار مدیریت حافظه و چند پردازشی کنترل شده مشابه سیستم عامل Unix استفاده شده‌است. این سیستم عامل بر مبنای هسته (Mach (Mach kernel یک هسته کوچک سیستم عامل که در دانشگاه Carnegie Mellon در ایالت پنسیلوانیای آمریکا طی یک پروژه تحقیقاتی درباره محاسبات موازی و توزیع شده ایجاد شده‌است و نسخه BSD سیستم عامل Unix یک سیستم عامل شیءگرا که توسط Steve Jobs در شرکت NeXT ایجاد و توسعه داده شده‌است.

سیستم مدیریت حافظه جدید اجازه اجرای برنامه‌های بیشتری را به‌طور همزمان می‌دهد و از بسته شدن برنامه‌های دیگر در حال اجرا به علت crash کردن یک برنامه جلوگیری می‌کند. همچنین این سیستم عامل دومین سیستم عامل مکینتاش است که در آن خط فرمان نیز گنجانده شده‌است، هرچند که برای استفاده از این خط فرمان می‌بایست Terminal Emulator توسط کاربر اجرا شود سیستم عامل Mac OS دارای خط فرمان نبود و نخستین سیستم عامل مکینتاش که دارای خط فرمان بود، سیستم عامل A/UX است که توسعه آن متوقف شده‌است.مشکلات مختلفی باعث شده‌است که Mac OS X نسبت به Mac OS کمتر کاربرپسند باشد و کار با آن مشکل تر باشد. از جمله این عوامل نیاز به سخت افزار قوی تر برای اجرای سیستم عامل، عدم ارائه برخی قابلیت‌های سیستم عامل که در نسخه‌های قبلی وجود داشت، و برخی ناسازگاری‌های جدی با نسخه قبلی (زیرا درایورهای نوشته شده برای Mac OS سازگار با Mac OS X نیستند) است.

مزیت‌ها یا معایب Mac نسبت به ویندوز:

برای پاسخ دادن به این سوال ابتدا به مقایسه آخرین نسخه از این سیستم عامل ها از دید یک کاربر حرفه‌ای Mac می‌پردازیم.

برخلاف ویندوز، مک سیستم عاملی است که دائما با پیغام‌ها و هشدارهای گوناگون آزارتان نمی‌دهد. در مک فرض بر این است که هر چیزی به‌طور درست پیش می‌رود پس نیازی نیست که این امر دائما اعلام شود. بگذارید مثالی بزنم:فرض کنید یک ماوس USB به سیستم‌تان وصل کرده اید. در مک هرگز پیغامی نمی‌بینید مبنی بر ‌این‌ که "ماوس شما با موفقیت نصب شده و آماده استفاده است! بلکه فرض بر این است که چون شما دارید همین الان از ماوس استفاده می‌کنید پس می‌دانید ماوس‌تان وصل شده و آماده است. یک هارد USB یا FireWire به سیستم‌تان وصل کنید و همه آنچه می بینید یک درایو اضافه شده است. به‌طور معمول در Mac OS X تنها زمانی با پیغام مواجه می شوید که چیزی درست پیش نرفته باشد.

اما ویندوز...

ویندوز واقعا اصرار دارد همیشه به شما بگوید در حال انجام چه کاری است. وسیله ای به سیستم وصل کنید. به شما می گوید وسیله وصل شده. چیزی از سیستم حذف کنید پیغام می دهد وسیله حذف شده! و اگر خدای نکرده سیستم‌ تان عضوی از یک شبکه باشد و شبکه مشکل پیدا کند با ده ها پیغام پشت سر هم مواجه خواهید شد.

شما ممکن است ساعت‌ها و حتی روزها با یک Mac کار کنید اما به ندرت با خود سیستم عامل طرف شوید اما در مورد ویندوز اوضاع متفاوت است.