روزنامه شرق

کد خبر: 42789

تاریخ خبر: ۱۳۹۳ چهارشنبه ۱۲ شهريور

    برخی از اهل علم قادرند افکار و دانسته هایشان را به صورت مکتوب عرضه کنند و بعضی دیگر هرچند محضرشان قابل استفاده و گفتارشان شیرین است اما قادر به نوشتن نیستند و برخی دیگر که هم می توانند دانسته های خود را به طور شفاهی منتقل کنند و هم مطالب خود را مکتوب کنند، آنگاه که به کاربرد آنچه می گویند و می نویسند در حیطه عمل نیاز پیدا می شود، ناتوان هستند. اینکه کسی در هر سه جنبه چیره دست و صاحب نظر باشد، از مواهب الهی است. در عین حال هستند کسانی که بسیار می نویسند اما حجم کارشان با فایده آن، نسبت عکس دارد و هستند کسانی که بسیار می گویند اما وقتی گفته هایشان را خلاصه کنی مفهوم قابل توجهی در آن نمی یابی. هستند کسانی که یک اثر آنها برای باقی ماندن نام و آوازه شان کافی است. می گویند اگر <<هاتف>> فقط ترجیع بند مشهورش را گفته بود یا پرویز ناتل خانلری تنها شعر عقاب را سروده بود، برای ماناشدن در ادبیات به کار دیگری نیاز نداشتند. آثار استاد دکتر کاتوزیان همه واجد چنین بحثی است. با این حال گمان می کنم صرفا کتاب بزرگ <<قواعد عمومی قراردادها>> برای مانایی او کافی است.http://www.sharghdaily.ir/Default.aspx?NPN_Id=491&pageno=1