دکتر داوود هرمیداس باوند - متولد 1313 در تهران - اخذ دکتری روابط بین الملل از دانشگاه آمریکن یونیورسیتى واشنگتن دى سى - نماینده ایران در کمیسیون سیاسی - امنیتی مجمع عمومی سازمان ملل - رئیس کمیسیون حقوقی مجمع عمومی ملل متحد - رئیس کنوانسیون بین‌المللی ناظر بر مبارزه با گروگان‌گیری ملل متحد - استاد دانشگاه های تهران، امام صادق(ع)، علامه طباطبایی(ره) و آزاد واحد تهران مرکزی و . . .

دکتر داوود هرمیداس باوند

داوود هرمیداس باوند در سال ۱۳۱۳ در تهران دیده به جهان گشود، پدربزرگش امیر مؤید سوادکوهى نماینده دور سوم مجلس شوراى ملى که در دوره صدارت وثوق الدوله با انعقاد قرارداد ۱۹۱۹ انگلیس و ایران مخالفت مى کند و به خاطر این نوع مخالفت به دستور وثوق به کرمانشاه تبعید شد و با نخست وزیر شدن مشیرالدوله، از تبعید رهایى پیدا مى کند و به دستور همین مشیرالدوله، رئیس کل قشون مازندران مى شود. پدرش سیف‌الله خان از امرای ارتش و دارای درجه سرتیپی بود که در دوران جنبش مشروطه با نهضت مردم ایران همراهی کرد و با روی کار آمدن رضاخان علی‌رغم درخواست‌های مکرر وی برای تصدی پست‌های کلیدی در ارتش رضا خانی، از خدمت سرباز زد و در نهایت خود را باز نشسته کرد.

هرمیداس که بخش دوم اسم او تلفظ اورمزد نزد یونانیان قدیم بوده، نسبش به آل باوند مى رسد که حدود ۷ قرن در شمال ایران - طبرستان - سلطنت مى کرده اند و تا زمان مأمون خلیفه عباسى که مادرش ایرانى بود، این طایفه مسلک زرتشتى داشتند و «باو» نوه قباد ساسانى، نام یکى از اجداد داوود هرمیداس بوده است.

تحصیلات دوره ابتدایى و متوسطه او در دبستان ابوعلى سینا و دبیرستان فیروز بهرام تهران بوده و در سال ۱۳۳۲ در رشته حقوق و علوم سیاسى دانشگاه تهران مشغول به تحصیل مى شود و در سال ۱۳۳۶ هم فارغ التحصیل رشته علوم سیاسى و در این سالها با نیروى سوم خلیل ملکى و دوستانش همکارى مى کند. در دوره تحصیل در دانشگاه هم دانشجویى ممتاز بوده و هم به فعالیتهاى سیاسى مى پرداخته و این دوره را بهترین دوران زندگى خود مى داند.

در سال ۱۳۳۷ تصمیم مى گیرد براى ادامه تحصیل به انگلیس یا ایالات متحده برود که در نهایت در رشته روابط بین الملل دانشگاه آمریکن یونیورسیتى واشنگتن دى سى تحصیلات دکترایش را شروع مى کند؛ رشته درسى جدیدى که در اروپا رایج نشده بود. عنوان تز دکترایش «ایران در دیدگاه استراتژیک شوروى در سالهاى ۱۹۱۷ تا ۱۹۶۳» بوده و داوود هرمیداس باوند با بررسى تحولات آن دوره، تحلیل خود را ارائه مى دهد.

وی سپس مدتی را به تدریس در دانشگاه روب آیلند به تدریس حقوق دریاها به دانشجویان این دانشگاه مشغول بود. پس از آن در سال ۱۹۶۶ به دعوت دولت وقت، به ایران بازگشت و به خدمت وزارت امور خارجه در آمد مدتی کوتاه پس از آن در سال ۱۹۶۸ به نمایندگی از ایران به نمایندگی در کمیسیون سیاسی - امنیتی مجمع عمومی سازمان ملل در آمد و از آن تاریخ تا سال ۱۹۷۳ در کمیسیون استفاده صلح جویانه از فضای ماوراء جو، کمیسیون تعریف تجاوز و اجلاس فوق‌العاده خلع سلاح، حضور یافت. پس از پایان مأموریت در سازمان ملل متحد در مشاغل ذکر شده، باوند بار دیگر در سال ۱۹۷۵ به خدمت سازمان ملل متحد در آمد و از آن تاریخ تا ۱۹۷۹ و پس از انقلاب سال ۱۳۷۵ در ایران ، به عنوان رئیس کمیسیون حقوقی مجمع عمومی و همچنین رئیس کنوانسیون بین‌المللی ناظر بر مبارزه با گروگان‌گیری مشغول به خدمت بود.

بعد از بازگشت اش به ایران به دستگاه دیپلماسى کشور مى پیوندد. با مطرح شدن بحث جزایر سه گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسى مأموریت یک ساله اى به او داده مى شود تا اسناد مرتبط با این جزایر ایرانى را در «اداره هند» و «دایره اسناد» وزارت خارجه انگلیس بررسى و اسناد مورد نیاز را جمع آورى کند. مدتى هم مأموریت سازمان ملل به او محول مى شود و یک سال هم ، ریاست کمیته حقوقى مجمع عمومى سازمان ملل متحد را عهده دار مى شود و سه سال بعد از انقلاب بازنشسته مى شود و بدین ترتیب با بازنشسته شدن، تدریس در درسهاى روابط بین الملل، مسائل اقتصادى و سیاسى خاورمیانه، مسائل نفت را در دانشگاه تهران و امام صادق(ع) و دروس حقوق بین الملل و حقوق دریاها را در دانشگاه علامه طباطبایى و دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی شروع مى کند. ترجیح مى داده به صورت «کتابى» تدریس نکند اگرچه منابع درسى را مشخص مى کرده و روابطش را با دانشجویان شدیداً حسنه مى داند و اعتقاد هم دارد در جهت ارتقاى ایران گام برداشته و برمى دارد و اگر فرصتى و شرایطى پیش بیاید در این زمینه کوتاهى نخواهد کرد.

از داوود هرمیداس باوند آثار متعددی در رشته روابط بین‌الملل و حقوق بین‌الملل بر جای مانده است، همچنین پیشنهاد کنوانسیون سوم حقوق دریاها با موضوع «دریاهای بسته و نیمه بسته» که از سوی داوود هرمیداس باوند در سال ۱۹۷۶ مطرح شد به تصویب این کنفوانسیون رسید.

تألیف کتاب هاى «مبانى حاکمیت تاریخى، حقوقى و سیاسى بر جزایر سه گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسى»، «دریاهاى بسته و نیمه بسته»، «سیاست هاى کلان و جزایر خرد»، «مسأله نوروز، نقض تعهدات بین المللى و مسؤولیت هاى ناشى از آن» و «تغییرات ناظر به مفهوم مسؤولیت بین المللى دولتها» و تألیف دهها مقاله در زمینه هاى سیاسى، تاریخ و فرهنگ ایران و مسائل بین المللى از جمله فعالیت های حرفه ای دکتر باوند می باشد.

منابع متن:
 

http://www.khabaronline.ir/news-3118.aspx

http://www.iran-newspaper.com/1384/840814/html/horizon.htm