در مورد نحوه عریضه نویسی و تکمیل نمودن قسمت شرح دادخواست در فرم های مخصوص دادخواست بخش نامه و قانون خاصی وضع نگردیده است ولی آنچه در مورد شیوه نگارش متون حقوقی و بالاخص قسمت شرح دادخواست در فرم های مخصوص دادخواست عرف و مسلم است این است که در بیان عرض حال باید به طور مختصر و مفید و به دور از حاشیه نویسی، خیلی صریح، واضح و با رعایت نهایت ادب در مقام خطاب به دادگاه، ابتدا سابقه ای از موضوع، سپس اتفاق و در نهایت درخواست خواهان از دادگاه درج گردد.
در نگارش هایی اینچنین هر چه متن طولانی تر شود مطالعه آن از حوصله دادگاه خارج می گردد و نه تنها کمکی به درک درست قضات از شرح واقع نمی کند بلکه ممکن است به سبب حاشیه روی غیر متعارف تمرکز خواننده از موضوع اصلی متوجه موضوعات فرعی شود و متعاقباً زمان بیشتری در دادرسی صرف گردد.
نگارنده باید دقت داشته باشد تا از ابراز مطالبی که به صراحت در قانون ذکر گردیده خودداری کند و در مواردی که نیاز است به موادی از قانون استناد شود فقط به نوشتن شماره مواد قانونی بسنده کند. مگر در مواردی که نگارنده سعی دارد استدلال خود را از مواد قانونی مرتبط با موضوع بیان کند. و نیز از نگارش مطالبی که خلاف قانون است و یا موجب تضعیف قانون می گردد و حتی الامکان باید مطالبی ذکر گردد که موجب قوت گرفتن قانون در راستای رسیدگی بهتر به موضوع شود.
با این وجود به دلیل نحوه عریضه نویسی به شکل عرفی، فقدان قانون و بخش نامه محسوس نیست ولی قانون آئین دادرسی مدنی مصوب 1379 در مواد 51 و 52 در مورد نحوه تنظیم دادخواست مطالبی را عنوان کرده است که بیشتر به تشریح قسمت های مختلف دادخواست بر اساس فرم های خاص قضائی نموده است که در ذیل به توضیحی در این خصوص می پردازیم.
